Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

ΩΚΕΑΝΟΣ



ΩΚΕΑΝΟΣ

του Αλέσσαντρο Μπαρίκκο

Ένας άλλος εξαιρετικός σύγχρονος συγγραφέας, από την κοντινή μας Ιταλία.

Πρώτη μου επαφή με το έργο του με το βιβλίο "Ωκεανός", το οποίο παραμένει ακόμα το αγαπημένο μου του Μπαρίκκο.

Ξετυλίγεται σαν πίνακας με χιλιάδες αποχρώσεις. Οι χαρακτήρες αντιφατικοί: ένας φιλόδοξος ιερέας, ένας μυστηριώδης ναυτικός, μια πανέμορφη μοιχαλίδα, ένας ζωγράφος με ένα αλλόκοτο σχέδιο ζωής, ένα λεπτολόγος καθηγητής και μια κόρη βαρόνου με την πιο αναπάντεχη ασθένεια. Ο καθένας για άλλο λόγο περνάει κάποιο χρονικό διάστημα στο απίθανο πανδοχείο Αλμάγερ, με τα εφτά δωμάτια πλάι στη θάλασσα. Αλλά το Αλμάγερ διευθύνεται από παιδιά. Και τα πράγματα περιπλέκονται όλο και περισσότερο καθώς οι ένοικοι συναναστρέφονται και μαθαίνουν φοβερά πράγματα...

Ο Μπαρίκκο είναι ένας μάγος της συγγραφής. Με ένα ολοκληρωτικά δικό του στυλ, αμίμητο και άφθαστο, που μοιάζει με μουσικό κομμάτι: άλλοτε γρήγορο και βίαιο, με αλλεπάλληλες φανταχτερές εικόνες, κι άλλοτε απαλό και σχεδόν ανεπαίσθητο, σα μουσική υπόκρουση που καταλήγει ανησυχητικά αισθητή.

Μόλις έκλεισα το βιβλίο του, λυπήθηκα που είχε τελειώσει και έμεινα με την αίσθηση που έχεις όταν ξυπνήσεις από ένα θεσπέσιο και ολοζώντανο όνειρο. Τι κρίμα που ξύπνησες...

Τα γνωστότερα έργα του Μπαρίκκο είναι το "Χίλια εννιακόσια", που γυρίστηκε σε ταινία με τον τίτλο "Ο θρυλος του 1900", με τον εξαιρετικό Τιμ Ροθ και το "Μετάξι", που επίσης κινηματογραφήθηκε πέρυσι με πρωταγωνίστρια την Κίρα Νάιτλι, καθώς και το πολυαγαπημένο στην Ελλάδα "City" (αμετάφραστο), γρήγορο σαν αγώνας μποξ κι ανακουφιστικό σαν πάγος. Ωστόσο, όλα του τα βιβλία είναι εξαιρετικά, και μη χάσετε κανένα για οποιονδήποτε λόγο. Στην Ελλάδα έχουν μεταφραστεί το "Όνειρα από γυαλί", το "Χωρίς αίμα" και τελευταία το "Ιστορία σαν παραμύθι".

Θα επιστρέψω για τον Μπαρίκκο.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Το Σπίτι του Ύπνου




ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ

από τον Τζόναθαν Κόου

Πρόκειται για το βιβλίο που κατέκτησε την καρδιά μου από τις πρώτες τρεις σελίδες του. Έκτοτε έγινε το αγαπημένο μου βιβλίο, και ο κύριος Κόου ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Το δικό μου αντίτυπο κοντεύει να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, όχι μόνο από τις πάμπολλες φορές που το έχω ξεφυλλίσει, αλλά κι από το όσες φορές το έχω δανείσει.

Οι χαρακτήρες είναι θεσπέσιοι. Τους έχω αγαπήσει βαθιά και μόνιμα, και τόσο έντονα που ενίοτε οικειοποιούμαι τις αναμνήσεις τους. Ο Τζόναθαν Κόου ξέρει να περνάει τα μηνύματα που θέλει και ταυτόχρονα να σε πείθει πως γράφει για προσωπική του χρήση και πλάκα, χωρίς κανέναν απώτερο σκοπό. Σε διδάσκει ύπουλα και αποτελεσματικά - αν όχι μόνιμα! - κάτι σαν την υπνοπαιδεία...

Το θέμα του βιβλίου είναι από μόνο του συναρπαστικό: ένα παλιό πανεπιστήμιο που στις μέρες μας έχει μετατραπεί σε φιλόδοξη πειραματική κλινική μελέτης διαταραχών του ύπνου φιλοξενεί ξανά τους ίδιους παλιούς φοιτητές που έχουν όλοι μια καθοριστική σχέση με τον δικό τους ύπνο, ή αυτόν των άλλων.

Εδώ η ναρκοληψία γίνεται γοητευτική, η αϋπνία εφιαλτική, τα όνειρα παράδεισος και η αληθινή ζωή αναγκάζεται να ταυτιστεί με τον ύπνο για να χωρέσει μες στην καθημερινότητα των πρωταγωνιστών του Κόου.

Το ωραιότερο όμως είναι ότι πρόκειται για την ομορφότερη και την πλέον απόλυτη ιστορία αγάπης που έχω συναντήσει ποτέ...

Στο ΄"Σπίτι του Ύπνου", τέλος, ο Κόου μετατρέπει τη φαντασία μας σε μια σκοτεινή, βελούδινη αίθουσα σινεμά όπου όλα μπορούν να συμβούν... ακριβώς όπως και στα όνειρα.

Μαγικό βιβλίο!

Βιβλία που αγαπάμε

Καλημέρα! Σας μιλάει το Βιβλιοσκούληκο.

Αγαπάμε να τρώμε βιβλία και πάντα αναζητούμε καινούριες γεύσεις. Σας καλώ να μιλάμε μαζί για τα βιβλία που προτιμάμε, αλλά και γι' αυτά που δε θα τα διαβάζαμε ακόμα κι αν ήταν τα μόνα αντίτυπα που είχαμε σε ένα έρημο νησί.

Εγώ από την πλευρά μου θα παρουσιάζω βιβλία που αγαπώ εγώ ή οι φίλοι μου, ελπίζοντας να σας δώσω ιδέες για διάβασμα ή ακόμα και για δώρα.

Έχω φάει πολλά πολλά βιβλία...